بررسی تأثیر جدایه های تریکودرما در جلوگیری از رشد قارچ Aspergillus flavus و کاهش آفلاتوکسین روی پسته

در این پژوهش، تأثیر جدایه­هایی از قارچ تریکودرما برای کاهش رشد قارچ Aspergillus flavus R5 و آفلاتوکسین ناشی از آن در شرایط آزمایشگاه در محیط کشت و مغز پسته مطالعه شد. غربالگری اولیه براساس تأثیر ترکیبات فرّار و غیرفرّار جدایه­ها روی رشد استرین  A. flavus R5انجام شد. نتایج نشان داد که ترکیبات فرار 4 جدایة T1، T3، T4 وT17  به ترتیب با 66/60 درصد، 88/68 درصد، 33/63 درصد و 59 درصد و ترکیبات غیرفرار جدایه­های ذکر‌شده در غلظت 50 درصد به ترتیب با 50 درصد ، 82 درصد، 75 درصد و 58 درصد کاهش، بیشترین تأثیر را در جلوگیری از رشد میسلیومی  A. flavus R5دارند. در حضور عصـارة برون‌سلولی این 4 جدایه، میزان آفلاتوکسین و رشد استرین A. flavus R5 در محیط مایع کاهش یافت و بیشترین میزان کاهش آفلاتوکسین مربوط به جدایه­های  T3و T4 به ترتیب با 76/89 درصد و 25/86 درصد بود. تأثیر عصارة این 4 جدایه در پاک‌سازی آفلاتوکسین اضافه‌شده به محیط کشت نشان داد که این جدایه­ها باعث کاهش معنی­دار آفلاتوکسین شدند و جدایة T3 با 03/88 درصد کاهش آفلاتوکسین، بیشترین تأثیر را از خود نشان داد. بررسی کاربرد عصـارة برون سلولی جدایه­های T1، T3، T4 و  T17به ترتیب سبب 11/64 درصد، 40/84 درصد، 88/77  درصد و 44/51 درصد کاهش میزان آفلاتوکسین تولید‌شده در پسته شدند. جدایه­های T1، T3، T4 و T17 به ترتیب متعلق به گونه­های T. harzianum، T. longibrachiatum، T. harzianum و T. harzianum بودند.